Resimlerinizin çok sıkı ve kontrollü olduğunu düşünüyorsanız, denenmesi gereken bu ipucu ve teknikler koleksiyonu daha gevşek bir tarzda çalışmanıza yardımcı olacaktır. Tekniği kaçırmanızın mümkün olmadığı veya belki de saçma göründüğü için iyi bir deneme yapmadan reddetme, sonuçlardan çok şaşırmış olabilirsiniz. Elbette, çalışma şeklinizi aniden gevşetmenin 'sihirli' bir yolu yok. Resimdeki her şey gibi, takip etmeniz gereken bir amaç. Ancak bu pratik ve sebatla başarılabilir.

1. 'Yanlış' elini kullanın.

Sol eliniz varsa, fırçanızı sağ elinize ve sağ eliniz varsa sola koyun. Kendini garip hissedecek ve baskın elinizle elinizden geldiğince boyayamayacaksınız. Bu koordinasyon eksikliği aynı zamanda beyninizin "Bir elmanın neye benzediğini biliyorum" dediği o otomatik boya moduna geçemeyeceğiniz ve önünüzde olandan ziyade idealist bir elmayı boyayacağınız anlamına geliyor.

2. Karanlıkta çalışın.

Tamam, karanlığı tam olarak değil, ama son her ayrıntıyı göremediğiniz yerde, düşük ışıkta. Bir taraftan güçlü bir lambayla (eğik ışık) durağan bir ışık yakmayı deneyin. Ya da ışığı değiştiremezseniz, gözlerinizi kısın, böylece konunuzdaki ışıklar ve karanlıklar daha güçlü hale gelir.

3. Eşyaları dışarıda bırakın.

Beyinlerimiz eksik detayları doldurmakta oldukça ustadır, bu yüzden her şeyi bırakmanıza gerek yok. Önemli bitlerin hangisi olduğuna karar vermeye çalışarak konunuza uzunca bir göz atın. Bunları yalnızca koyun ve daha fazla ayrıntı isteyip istemediğinize karar verin. Bir şeyin özünü yakalamak için ne kadar az gerekli olabileceğine şaşıracaksınız.

4. Anahatları boyamayın.

Nesneler üç boyutludur, ana hatları yoktur. Bundan emin değilseniz, vücudunuza bakın ve bir anahattınız olup olmadığını veya 3 boyutlu olup olmadığınızı görün. Örneğin bacağınıza baktığınız zaman bir 'kenarınız' var, ama hareket ettikçe bu değişiyor. Bir taslak çizmek (veya boyamak) ve doldurmak yerine, nesneyi bir bütün olarak boyamak yerine.

5. Boyanın damlamasını sağlayın.

Fırçanıza çok fazla damlayan renk yükleyin ve resminizin yüzeyinden 'doğru' yere uygularken akmasını sağlayın. Damlaları toparlama. Bir akışkanlık eklerler.

6. Gerçekçi olmayan renkleri deneyin.

Doğru renklere sahip olup olmadığınızdan endişe etmek yerine, tamamen gerçekçi olmayan bazılarını deneyin. Ten tonlarından ziyade en sevdiğiniz renklerle bir portre çizin. Sonuç muhtemelen çok daha duygusal olacak - ve kesinlikle çarpıcı.

7. Su ile boyayın.

Önce konunuzu yalnızca temiz suyla boyayın (tamam, yağ kullanıyorsanız değil!). Bu sizi konunuzla tanıştırır. Sonra ıslak alanlara akacak rengi verin. Boyanın yayılmasını engellemeye çalışmayın veya renklerin 'yanlış' hale gelmesi konusunda endişelenmeyin. Tamamlanana kadar bekle, sonra sonucu beğenip beğenmediğine bak.

8. Maskeleme sıvısı uygulayın.

Maskeleme sıvısı, alanları bir sulu boyayı engellemenizi sağlar, böylece orada kazayla boyama konusunda endişelenmenize gerek kalmaz. Örneğin, titizlikle beyaz papatya yaprakları etrafında boyamaya çalışmak yerine, önce yaprakları maskeleme sıvısında boyayın. Maskeleme sıvısını ovalarken beyaz yapraklarınızın bozulmamış görüneceği bilgisiyle serbestçe boyayabilirsiniz (resminiz kuruduktan hemen sonra yapın; kağıttaki artıkları çıkarmak zorlaşır).

9. BÜYÜK bir fırça kullanın.

Büyük bir fırçayla boyamak, ayrıntıların belirlenmesini zorlaştırır. Büyük bir fırça, tüm kolunuzu geniş ve kapsamlı vuruşlar yapmak için kullanmaya teşvik eder. Yuvarlak olmayan düz bir fırça kullanın çünkü yaptığınız boya konturlarının genişliğini önemli ölçüde artırmak istiyorsunuz.

10. Uzun bir fırça kullanın.

En az bir metre / yarda uzunluğunda bir çubuk alın ve fırçanızın koluna bantlayın. Zemine büyük bir kağıt parçası koyun. Şimdi boya. Uzun fırça tutacağı elinizin ve kolunuzun hareketini abartır ve kağıt üzerinde genellikle yaptığınızdan daha uzun izler oluşturur. Daha küçük hareketler yapmaya çalışarak bununla savaşmayın!